วัยขาซ่า | วัยฟ้าใส
น.ส.อัมพร  ภัทรบูชา สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ปวส.2/3 เลขที่ 12
สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลวิทยาเขตพณิชยการพระนคร
       พอได้เรียนบัญชีที่โรงเรียนดุสิตพณิชยการ นนทบุรี เป็นอะไรที่เกสุด ๆ เพราะฟ้าน่ะติดเพื่อนเพื่อนพาไปไหนก็ไปขัดเพื่อนไม่ได้ แแล้วก็โดนตีสุด ๆ เหมือนกัน แย่สุด ๆ เลยเรา เพราะมันต่างกับม.ต้นอย่างชัดเจน ตอนม.ต้นกลับบ้านตรงเวลามาก ๆ เลยเลิกเรียนบ่าย 3 โมง ถึงบ้านบ่าย 3 โมง 45 นาที เป็นอะไรที่ตรงเวลาสุด ๆ พอมาอยู่ที่นี่ก็ไม่อยากโทษเพื่อน หรอกว่าพาเราเสียคนเพราะถ้าเราไม่ยอมไปซะอย่างก็ไม่มีปัญหาใช่ไหมล่ะ แล้วการพูดจาก็ไม่เพาะเหมือนเมื่อก่อนด้วย พอพูดเพาะกับเพื่อนที่นี่ เพื่อนก็จะไม่ยอมพูดด้วยอีกล่ะ จึงต้องทำตามเพื่อนพอแม่ได้ยินแม่ดุเลย น่ากลัวมาก ๆ ช่วงปวช.เนี่ยโดนตีตลอดเลย สาเหตุก็มาจากขัดเพื่อนไม่ได้
จำความได้ว่าโดนแม่ตีครั้งสุดท้ายก็ตอนอยู่ปวช.2 เพราะเริ่มรู้ผิดรู้ถูกล่ะ โดนตีครั้งสุดท้ายก็เรื่อง...เพื่อนผู้ชายมาบ้านแล้วไม่กล้าเข้ามาที่บ้านเลยออกไป คุยกันข้างนอกบ้านแต่แล้วพอกลับเข้ามาในบ้านเจอแม่ตีที่ขา 5 ทีขานี่เขียวปน แดงเลย ช้ำด้วยแม่ยังบอกอีกว่าให้ไปโชว์เพื่อนที่โรงเรียนหลังจากนั้นเพื่อน ชวนไปไหนก็ไม่ยอมไปรีบกลับบ้านทุกครั้งและก็ไม่โดนตี มีแต่ว่าถ้ากลับบ้าน ช้าก็จะโดนดุโดนว่าเท่านั้นเอง...แต่ก็ไม่อยากโดนดุหรอกทำไมน่ะรึ...ก็ุถ้าโดน ดุมาก ๆ ก็จะโดนตีด้วยไงล่ะ...แล้วเรียนที่นี่นะ...อาจารย์ท่านเมตตามากจะให้ ฟ้าทำกิจกรรมทุกปี ไม่ว่าจะรำไทย เดินถือป้าย พอหลัง ๆ ตอนอยู่ปวช.3 เห็นว่าฟ้าไม่ค่อยอยากจะรำล่ะ จึงให้มาสอนน้องรำแทน และปีสุดท้ายนี่แหละได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ด้วยอยู่สีแดง แล้วก็ได้ที่ 1 ด้วยนะ